Read Users' Comments (0)
Gure munduan,
mundu alai eta zoriontsua,
txori aske bat bezala bizi nahian.
Gure mundu alaian,
inor negar egitean,
alaia egiten da benetan.
Baina negarrak,
guru munduaren indarrak
gordeta du zoriontasuna
eta baita ere askatasuna.
Txoriak, beti alaiak,
eta beti zoriontsuak,
beti kantan
eta beti ohika.
Gizakiak, ordez, negarran estalitak
uste dute, txoriei askatasuna kentzean,
zoriontsuak izango direla.
Nire pentsamenduetan,
gorde nituen
Zure begietan,
zure pentsamenduak
aurkitu nituen.
Eta gure bihotzetan,
elur malutak bezala,
arteko sentimenduak
urtu dira.
Baina nire pentsamenduetan,
oraindik bizirik daude
lehenengoz gorde nituen
hitzak.
Imaginazio gehiago izango banu,
argiagoa izango banintz,
dotoretasuna izango banu,
politagoa izango banintz
edo diru gehiago izango banu...
Hitz batekin, perfektua izango banintz,
denok nahi dutena izango nuke
eta nirekin zoriontsuagoa biziko nuke.
Baina inoiz
inola,
eta inon
ez naiz ni berriro izango.
Ma ville s'appelle Vitoria-Gasteiz, c'est une petite ville dans le nord. Dans ma ville, il fait froid en hiver et il fait chaud en été. C'est une ville pratique et jolie. Il se trouve dans le Pays Basque et c'est le capital. J'adore Vitoria parce qu'il n'y a pas trop de bruit et trop de pollution. C'est une ville moyenne, ni grande ni petite, c'est une ville historique et industrielle.
Il y a un aéroport, qui s'appelle Foronda une gare routière, et des garages. Pour acheter, il y a quatre centres commerciaux; boulebard, lakua, carrefour et corte ingles.
Il y a beaucoup de bistrots et beaucoup d'universités, de cathédrales et des hôpitaux.
Pour le transport , il y a un aéroport, une gare, des vélos, des taxis, des bus, et des voitures. Maintenant il y a un nouveau tramways.
C'est une ville intéressante et confortable.
2009ko apirila 27
Kaixo!! Gaur, asteko lehenengo eguna izan da. Goizean etxean geratu naiz, nire gurasoak lanean daudelako eta nire ahizpa zerbait erostera atera delako. Oso lasai egon naiz eta bazkaldu eta gero, nire lagunekin hiriaren erdialdera joan naiz. Pixka bat ibili eta gero "Kruntz-era" joan gara afaltzera. Iratxe, Olga, Miriam eta ni bi bokadilo hartu ditugu lauren artean jateko.
Oso gustora egon gara denen artean eta hizketan geratu gara afaldu eta gero. Ez zen egon inolako arazorik, denen artean ondo eramaten garelako eta oso lasai egon gara. Geroago, bueltatxo bat eman dugu eta hamabietan gutxi gora behera, etxera joan gara.
2009ko apirila 28
Gaur Sanprudentzio eguna denez, Armentiako landetara bazkaltzera joan gara. Denen artean jan eta gero, landetan etzanda geratu gara baloi batekin jolasten . Egun eguzkitsu bat izan denez gustora gaude landetan eta arratsalde guztia egon gara atseden hartzen eta pu
estoak begiratzen. Oso lasaia izan da. Ondoren, Pradoko parkera joan gara pixka bat jolasteko eta Alejandrari itxoiteko. Ordu erdi txoiten egon ginen baina Alejandra etorri ez denez eta berandu denez etzera joatea erabaki dugu. Pixka bat haserretuta, baina beno, berehala ahaztu dugu eta goxoki batzuk erostera joan gara. Baina hori kenduz, egun pozgarri bat izan da.
estoak begiratzen. Oso lasaia izan da. Ondoren, Pradoko parkera joan gara pixka bat jolasteko eta Alejandrari itxoiteko. Ordu erdi txoiten egon ginen baina Alejandra etorri ez denez eta berandu denez etzera joatea erabaki dugu. Pixka bat haserretuta, baina beno, berehala ahaztu dugu eta goxoki batzuk erostera joan gara. Baina hori kenduz, egun pozgarri bat izan da. 2009ko apirilak 29 eta 30a
Egun hauek nahiko lasaiak eta antzekoak izan dira, goizean etxeko lanak egiten nituen eta bazkaldu eta gero, nire ahizparekin egoten ginen Amaia eta ni. Nire etxeran jolasten egoten ginen eta nire gurasoak lanean zeundenez, gu etxean geratzen ginen ordenagailu edo wii-ra jolasten eta telebista ikusten. Oso dibertigarria izan zen.
2009ko maiatza 1
Gaur nire herrira joan naiz, bertan nire guraso eta ahizparekin ibilbide bat egin dut. Bukatzean oso nekatuta nengoen eta zelaian etzandak egon gara nire ahizpa eta ni, azkenean oso lasaia izan da. Geroago etxera joan gara bazkaltzera, oso gustora. Bazkaldu eta gero, nire ahizpa eta ni haserretu egin gara eta irakurtzera joan da beste gela batera. Bakarrik geratu naiz eta asko aspertu naiz baina afaldu ondoren txokolatezko pastel bat egin dugu denen artean eta nire ahizpa eta ni, beti bezala egon gara, ezer ez gertatu balitz bezala eta oso pozik egon nahiz arratsalde osoa. Hemen bukatzen da nire astea!! Beste batera arte!! Agur.
Gasteizko Udalak, autobus geltokia Arriagan egitea erabaki du, geltoki honek, 15 mila euro balioko du eta hotel, bulegoak eta parking bat edukiko du. Hau dela eta, hortik bizi diren biztanleak, ez daude batere ados aukerarekin.
Badirudi, Arriagako parke eraikinak egiteko leku aproposa dela Udalaren ustez, parke hori ia inork ez duelako erabiltzen. Dena den, biztanleek bere erabilerari buruz askoz gehiago jakingo dute. Esan dugun bezala, han bizi direlako. Beti bezala, haien artean iritzi ezberdin asko daude, baina gehienak kontra daude. Biztanleei dagokie, parkea suntsitzea. Ez da bat ere ona, ia 600 zuhaitz gutxiago egongo direlako, trafiko asko emango duela esaten dute, Bilboko autobiaren sarreran dagoelako. Haien ustez, ez dugu beste hotel bat behar, bost izarreko bat eraiki dutelako dagoeneko. Eta ez dago jendea bulegoetan lan egiteko, gainera, handiegia dela uste dute. Hona hemen biztanle batek esandako esaldi bat: " Tranbia, autobusa, kotxea, trena... Aupa!! Udaletxeko gizon emakumeak bakarrik metroa eraikitzea falta da! Ziur zaudete beharrezkoa dela, dena eraikitzea? Bestalde, aldeko iritziak daude. Batzuei Gasteiz handitzea hoberena iruditzen zaie, eta Udalari kasu egitea, Gasteiz ondo kontrolatzen dutelako.
Ni ez nator bat iritzi honekin, nire ustez Udalak ez du Gasteiz beti ondo kontrolatzen eta batzuetan biztanleak ez daude ados beraren aukerarekin, bakoitzak bere iritziak eduki behar ditu.
Biztanleen argudioekin bukatzeko, beste leku batean egin behar dutela pentsatzen dutenak daude, baina haiek ez daude ez alde ez kontra, berdin zaie egitea ala ez, baina beste leku batean egitea proposatzen dute.
Ni bat nator argudio honekin, nire ustez, Gasteiz handitzea ona da, bai, baina pasatu gabe eta balio ez duten lekuetan eraikitzea hobea dela uste dut. Niretzat, parke hori oso baliagarria da, buelta bat emateko edo umeak jolasteko.
Bukatzeko, neurriak hartzea espero dugula esango dut eta beti bezala konponbide bat ipintzea, hau da, denok ados jartzea.
Denok dakigunez, jende asko ordu gehiegi egoten da telebista aurrean, gazteak batez ere. Telebistari buruzko iritzi aspimarratuko ditugu.
Nire iritziz, telebista ona da, baina murriztuta, batzuetan film interresgarriak daude eta berriak entzun eta ikusi ahal ditugu. Programa edo dokumental batzuekin asko ikasten duzu eta hoioso ona dela uste dut. Bestalde, programa batzuk daude, ez dutela ezertarako balio, eta dembora galdu txorakeri horietan penagarria iruditzen zait. Telebista ikustea ez dago gaizki, baina programa horiek ikustea behin eta berriro eta egunero ez zait batere ondo iruditzen, nire ustez, astialdian, lagunekin kalean egotea edo zerbait baliagarria egitea komenigarria da.
Gurazo batzuen ikuspuntutik, telebista kutxa kaiku bat baino ez da eta bere seme alaba ondo zaindu nahi dutenez, telebista gutxi ikustea usten diete. Nire ustez hori ez da komponbide ona. Nire ikus puntutik txikitatik erakutsi behar zaie, mundua telebista gabe ez dela batere txarra.
Azkenik ititzi oso ezberdinak daudela esan nahi dut, bakoitzak bere argudioak dituelako, ni, ordea, ez nago ez alde ez kontra, esan dudan bezala, kontra eta aldeko iritziak dauzkadalako.
Alkate txit agurgarria, San Viator ikastetxeko DBHko 2.B mailakoak gara,
eta gutun honen bidez tranbiarekin adoz ez gaudela adierazi nahi dizugu.
Hori dela eta, eskatzen dizugu segurtasun neurri gehiago jartzea.
Posible izango balitz, tren madarikatu hori kentzea nahiko genuke.
Tranbia oso erabigarria da, bai, eta ez du ia kutsatzen hori ez dugu
gurekin eztabaidatuko, baina istripu larri asko sortu ditu.
Egunon jauna, San Viator ikastetxeko DBHko 2.B mailakoak gara eta
eskutitz hau idazten ari gara txakurren kakekin ez gaudela batere ados
eskutitz hau idazten ari gara txakurren kakekin ez gaudela batere ados
adierazko. Ezin duzu kaletik ibili batekin topatu gabe. Hasieran,
nazkagarri zen; baina dagoeneko onarezina da. Ulertzen dugu
animalien jabeek dutela errua, baina jasotzen ez dituztenez pentsatzen
dugu neurri gehiago hartu beharko liratekela. Horregatik, eskatu nahi
dizugu garbitasun neurri gehiago jartzea edo zakarrontzi gehiago
ipintzea hiri osoan. Horretaz gain, jabeentzako isuna gogorragoak jarri
Egileak: Lorena, Julene ta ni.
Nombre: Leire Nieto Curso: 2ºB
FICHA BIBLIOGRÁFICA
FICHA BIBLIOGRÁFICA
Titulo: Bajo la sombra de la Gran Pirámida
Autor: Pablo Zapata Lerga Editorial: Edelvives
Lugar de edición: Zaragoza
Tema principal: Cuenta una historia sobre Keops, el faraón que manda construir La Gran Pirámide con ayuda de un arquitecto llamado Amhosé.
Resumen del argumento del libro :
Keops el gran faraón, mando hacer una pirámide, La Gran Pirámide, y con la ayuda de Amhosé la fue construyendo, pero el hijo de ese arquitecto, Nark, con su amigo Hori, descubrió que cuando el faraón muriera enterrarían a Amhosé también en La Gran Pirámide.
Poco después, Hori avisó a Nark que el faraón había muerto, Shery quemó el castillo de Keops y Nark, Amhosé Shery se fueron para evitar la muerte deAmhosé. Nark se llevó los planos de la pirámide.
La familia estaba a salvo pero Amhosé decidió volver mucho después, cuando le quedaban pocos días de vida, y allí murió junto a Hori.
CONAN DOYLE, A.
Mundu Galdua
Edward Malonek, egunkarian lan egiten du, kazetari arrunta bezala.
Bakarrik bizi da, baina neska batekin maiteminduta dago, Gladys izenekoa.
Egun batean lan egitera joan zen, beti bezala, bere nagusiak egunkarian, Mc Ardle Jaunak lan berezi bat prestatu zion, benetako abentura istorio bat egin, horretarako, Mc Ardle Jauna Challenger irakaslearengana joatea gomendatu zion. Berarekin topatu eta Mundu Galduko istorio harrigarri bat kontatu zion, baina Challenger irakaslea, ez zegoen pozik, bere istorioa inork ez zuelako sinisten.
Edward, istorioa kontatu eta gero hori gertatu zen, inork ez zion sinetsi, hori dela eta, Challenger irakaslea berarekin Mundu Galdura joatea proposatu zion, baina oso arriskutsua zen, animali handi-handiak eta arrisku handikoak zeudelako.
Baina talde bat aukeratu, eta denok joan ziren, abentura bila, dinosaurio eta animali berezi asko ikusi zituzten.
4 Abentura hori eta gero, bueltatu ziren, eta pterodaktilo bat eraman zuten, jendea liluraturik geratu zen! Baina…Gladys oraindik maiteminduta zegoen?
Egun batean lan egitera joan zen, beti bezala, bere nagusiak egunkarian, Mc Ardle Jaunak lan berezi bat prestatu zion, benetako abentura istorio bat egin, horretarako, Mc Ardle Jauna Challenger irakaslearengana joatea gomendatu zion. Berarekin topatu eta Mundu Galduko istorio harrigarri bat kontatu zion, baina Challenger irakaslea, ez zegoen pozik, bere istorioa inork ez zuelako sinisten.
Edward, istorioa kontatu eta gero hori gertatu zen, inork ez zion sinetsi, hori dela eta, Challenger irakaslea berarekin Mundu Galdura joatea proposatu zion, baina oso arriskutsua zen, animali handi-handiak eta arrisku handikoak zeudelako.
Baina talde bat aukeratu, eta denok joan ziren, abentura bila, dinosaurio eta animali berezi asko ikusi zituzten.
4 Abentura hori eta gero, bueltatu ziren, eta pterodaktilo bat eraman zuten, jendea liluraturik geratu zen! Baina…Gladys oraindik maiteminduta zegoen?
Leire Nieto
D.B.H 2.B
D.B.H 2.B
2009/02/23
MENDIGUREN, X.
Ezin da ipuinik asmatu ala?
Donostia: Elkar, 2005 (Xaguxar 17)
Patrizia neska bat zen, eta hogeitazortzi neska-mutilen klase batean zegoen.
Egun batean, andereño berri bat etorri zen eskolara, Ixabel deitzen zen. Bere andereño Milagros gaixo zegoelako etorri zen.
Ezin da ipuinik asmatu ala?
Donostia: Elkar, 2005 (Xaguxar 17)
Patrizia neska bat zen, eta hogeitazortzi neska-mutilen klase batean zegoen.
Egun batean, andereño berri bat etorri zen eskolara, Ixabel deitzen zen. Bere andereño Milagros gaixo zegoelako etorri zen.
Andereño Ixabel klasera sartu zenean idazlana bat bidali zuen etxerako. Denak galdetzen hasi ziren nola egiten zen. Ez zuten inoiz idazlan bat egin. Patrizia etxean zegoenean idazten hasi zen. Andereñok bidali zuen gaiarekin. Andereñoa irakurtzerakoan harrituta geratu zen eta berak pelikula gehiegi ikusi zituela pentsatu zuen, Patriziak idatzitako idazlan guztiak gaizki bukatzen ziren. Andereñok galdetzen zion bere buruari: Imajinazio asko duela izando da? Zuzendariari dena esatean, eskolatik botatzea erabaki zuten. Bere lagunak ez zuten ulertzen zergatik bota zuten, orain zer egingo zuten?
Xabier Mendiguren idatzitako liburu honetan asko ikasten dela uste dut .
Patriziak idazlanak idazterakoan ez du beti bezala idazten, neska bat
bezala idazten du, akats batzuk ditu eta irakurtzerakoan,
konturatzen zara euskara asko dakien pertsona batek eta guk
desberdina idazten dutela.
Niri asko gustatu zait eta hamar urtetik aurrerako umeentzako
gomendatzen dut.
San Viator, 1B 2008ko martxoa 1
Leire Nieto Ulibarri.
L'année dernière je suis allée en France, avec ma famille pour aller au mariage de mon cousin, Esteban. J'ai pris le train à Hendaye avec ma famille et nous sommes arrivés à Paris. Nous sommes allés chez ma tante. Le mariage a été dans une petite église. J'ai porté une élègante robe.
Après le mariage nous sommes allés au restaurant et nous avons dîné. Puis, mon cousin et sa femme, Lydie, ont dansé et nous aussi. Nous avons passé une merveilleuse journée.
Un jour aprés, nous sommes allés manger à la maison de la famille de Lydie. Elle a une grande maison avec un grand jardin.
Plus tard, nous sommes retournés en Espagne et je suis allée à l'école de nouveau.
J'ai perdu deux jours de classe. C'était super!!
DBH 2ºB ORION!!
Kaixoo lagun!! Pasaden astean Orion egon ginen, euskara asko ikasi eta oso ondo pasatu genuen.
Bidaian, autobusa apurtu eta gelditu zen baina geroago beste bat hartu genuen eta Oriora iritsi ginen.
Lehenengo, arauak azaldu zituzten, eta gero jolas batzuk egin genituen, jokuak oso ondo zeunden eta motata askotakoak ziren.
Irteera asko egin genituen ere. Orion, Zarautzen eta Pagoetan egon ginen eta joku asko egin genituen. Janaria nahiko ondo zegoen, gozaria oberena zen. Logelak ere ondo zeunden.
Begiraleak oso jatorrak ziren, beraiekin jolasak egin genituen eta oso ondo ezagutu genituen.
Gauak oso dibertigarriak ziren, gaubela egiten genuen, txantxa jokoak eta abestiak abesten genituen.
Azken gauan diskoteka egin genuen eta asko dantzatu genuen denen artean.
Bueltatzeko, autobusan iritsi ginen Gasteizera arazorik gabe.
Oso pozik, ikasitakoarekin!!
Hemen klikatuz, Orion egin genituen argazkiak ikusi ahal dituzue.
Nire etxetik kanpo
Lira eta bere tribua kobazuloetan bizi izan dira betidanik. Kobazuloetan seguru bizi dira, kanpoaldean berriz arriskuan daude eta esploragabea dago. Kobazuloetan geratzen zen arriskuari aurre egiteko. Neskatoa, bere amarekin bizi da kobazulo txiki batean.
Egun batean Lira bere amari janaria prestatzen laguntzen zion bitartean, berri mingarri bat izan zuten, bete aita ehiza egiten desagertu egin zela. Hori eta gero Liraren ama gogorra egin zen eta bere familia aurrera ateratzeko den-dena egin zuen. Lirari berriz, asko kostatu zitzaion bere aita gabe bizitzea. Negu arratsalde batean bere lagun bat bere etxera iritsi zen oihukatuz.
- Lira, Lira!! Begira zer aurkitu dudan kanpoan.
Leo beraren lagun mina zen, eta abentura bila zegoen beti. Mundu ezezagun bat aurkitzen amets egiten zuen baina Lira kobazuloetatik ateratzeko beldurra zeukan, bere aita galdu egin zelako. Leok berarekin gauza bat ikustera joatea proposatu zion baina Lirak ezetz esan zion eta Leo bakarrik joan zen.
- Geldi! Ni zurekin joango naiz- esan zuen Lirak.
Biak korrika hasi ziren, ordu asko ibili eta gero Lirak etxera bueltatu nahi zuen baina bat-batean egurrezko bizileku moduko bat ikusi zuten urrunean. Etxetxora sartu eta zerbait distiratsu ikusi zuten, suak egiten zuen efektua, baina askoz indartsuagoa.
- Zer ote da hau? Ez dut inoiz horrelakorik ikusi- esan zuen Leok.
- Guau! Zelako tresna!- esan zuen Lirak
Bat-batean gizon zahar bat atera zen eta zer den azaldu zion. Bonbila bat zen, zerbait distiratsu, borobil eta indartsu. Bero-bero zegoen.
- Eta nola egiten du argia aparatu txiki hau?- galdetu zuten.
- Elektrizitatearekin!!- erantzun zion gizona.
Orduan gizonak bere mundura bidaltzea erabaki zuen. Umeak harrituta geratu ziren, hain argi polita ikustean. Han, Lira bere aitari aurkitu zuen. Ezinezkoa iruditzen zitzaion Lirari mundu oso bat aurkitzea, berak maite zituen kobazuloen kanpoan, eta elektrizitatea erabiltzea lehenengo aldiz.
Lira eta bere tribua kobazuloetan bizi izan dira betidanik. Kobazuloetan seguru bizi dira, kanpoaldean berriz arriskuan daude eta esploragabea dago. Kobazuloetan geratzen zen arriskuari aurre egiteko. Neskatoa, bere amarekin bizi da kobazulo txiki batean.
Egun batean Lira bere amari janaria prestatzen laguntzen zion bitartean, berri mingarri bat izan zuten, bete aita ehiza egiten desagertu egin zela. Hori eta gero Liraren ama gogorra egin zen eta bere familia aurrera ateratzeko den-dena egin zuen. Lirari berriz, asko kostatu zitzaion bere aita gabe bizitzea. Negu arratsalde batean bere lagun bat bere etxera iritsi zen oihukatuz.
- Lira, Lira!! Begira zer aurkitu dudan kanpoan.
Leo beraren lagun mina zen, eta abentura bila zegoen beti. Mundu ezezagun bat aurkitzen amets egiten zuen baina Lira kobazuloetatik ateratzeko beldurra zeukan, bere aita galdu egin zelako. Leok berarekin gauza bat ikustera joatea proposatu zion baina Lirak ezetz esan zion eta Leo bakarrik joan zen.
- Geldi! Ni zurekin joango naiz- esan zuen Lirak.
Biak korrika hasi ziren, ordu asko ibili eta gero Lirak etxera bueltatu nahi zuen baina bat-batean egurrezko bizileku moduko bat ikusi zuten urrunean. Etxetxora sartu eta zerbait distiratsu ikusi zuten, suak egiten zuen efektua, baina askoz indartsuagoa.
- Zer ote da hau? Ez dut inoiz horrelakorik ikusi- esan zuen Leok.
- Guau! Zelako tresna!- esan zuen Lirak
Bat-batean gizon zahar bat atera zen eta zer den azaldu zion. Bonbila bat zen, zerbait distiratsu, borobil eta indartsu. Bero-bero zegoen.
- Eta nola egiten du argia aparatu txiki hau?- galdetu zuten.
- Elektrizitatearekin!!- erantzun zion gizona.
Orduan gizonak bere mundura bidaltzea erabaki zuen. Umeak harrituta geratu ziren, hain argi polita ikustean. Han, Lira bere aitari aurkitu zuen. Ezinezkoa iruditzen zitzaion Lirari mundu oso bat aurkitzea, berak maite zituen kobazuloen kanpoan, eta elektrizitatea erabiltzea lehenengo aldiz.
Le lundi, je me lève à sept heures et quart du matin. Je m'habille et je me lave. Je prends mon petit déjeuner puis je quitte la maison à huit heures du matin.
Le premier cours commence à huit heures et quart du matin. Je rentre à la maison à deux heures de l'après-midi. Je mange et je regarde la télé chez moi. Je rentre au collège à trois heures et demie de l'après-midi. Je quitte le collège à cinq heures et demie de l'après-midi.
En rentrant à la maison, je fais mes devoirs, je regarde la télé et je joue. Après cela, je mets mon pyjama et je dîne à neuf heures et demie du soir. Ensuite, je lis un livre puis je me couche à dix heures et demie du soir.
Suscribirse a:
Entradas (Atom)
